علاوه بر این با تدوین برنامههای جامع و پایش مستمر وضعیت مصرف آب، میتوان از هدررفت بیرویه آب جلوگیری کرد. و در مجموع باید گفت با توجه به محدودیت منابع آبی در ایران، مقابله با هدررفت آب یکی از اولویتهای اصلی کشور است. برای تحقق این هدف، نیاز به همکاری همهجانبه از سوی دولت، بخش خصوصی و مردم وجود دارد. با اتخاذ سیاستهای مناسب و اجرای راهکارهای عملی، میتوان از این بحران عبور کرد و منابع آبی کشور را برای نسلهای آینده حفظ کرد.
سالانه و بر مبنای استراتژیهای کاهش آب بدون درآمد بر مبنای استاندارد انجمن جهانی آب در ۳ سرفصل کاهش هدررفت فیزیکی(واقعی)، کاهش هدررفت غیرفیزیکی(ظاهری) و کاهش مصارف مجاز بدون درآمد فعالیتهای عملیاتی تنظیم میشود، این استراتژی توسط شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور به شرکتهای استانی ابلاغ و بر فرایند انجام آن در طول سال نظارت می شود.
در کشورهای در حال توسعه، هدررفت منابع ناشی از سطوح بالای آب بدون درآمد، قابل ملاحظه است. یک برآورد محافظهکارانه از کل هزینههای سالانه خدمات و تأسیسات آبرسانی مربوط به آب بدون درآمد در سراسر جهان، در حدود ۱۴ میلیارد دلار است که در حدود یک سوم از این مقدار مربوط به کشورهای در حال توسعه است. در کشورهای در حال توسعه روزانه در حدود ۴۵ میلیون متر مکعب آب از طریق نشت از شبکههای توزیع هدر میرود که این حجم، برای آبرسانی به حدود ۲۰۰ میلیون نفر کافی است.
وی اقدامات مرتبط با کاهش آب بدون درآمد را بسیار هزینه بر عنوان کرد و گفت: بر مبنای برآوردهای انجام شده جهت کاهش هر یک درصد آب بدون درآمد کل کشور، اعتباری معادل ۲۲ هزار میلیارد تومان مورد نیاز است.
بهگزارش ایسنا، با توجه به قرارگیری ایران در منطقهای خشک، نیمهخشک و همچنین تغییرات اقلیمی و افزایش دما، مدیریت منابع آب حیاتیتر از هر زمان دیگری است. طبق آمارها، ایران از لحاظ میزان مصرف آب در بخشهای مختلف نظیر کشاورزی، صنعتی و شهری در وضعیت بحرانی قرار دارد.
یکی از دلایل اصلی این بحران، هدررفت گسترده آب است. به طور متوسط، میزان هدررفت آب در شبکههای توزیع آب شهری و روستایی ایران حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد تخمین زده میشود. این بدان معناست که از هر ۱۰۰ لیتر آبی که وارد شبکههای توزیع میشود، حدود ۲۵ تا ۳۰ لیتر آن بدون استفاده از دسترس خارج میشود.
هدررفت آب هزینههای سنگینی به اقتصاد کشور تحمیل میکند، از جمله هزینههای بازسازی زیرساختها و کاهش تولیدات کشاورزی و صنعتی. از سوی دیگر کاهش سطح آبهای زیرزمینی و خشک شدن تالابها و دریاچهها از پیامدهای زیستمحیطی هدررفت آب است که میتواند به از بین رفتن اکوسیستمهای طبیعی منجر شود.
برای مقابله با این بحران، باید راهکارهای مؤثری در نظر گرفته شود. نوسازی و بهروزرسانی شبکههای توزیع آب و تعویض لولههای قدیمی و اصلاح زیرساختها میتواند به کاهش نشت آب کمک کند. همچنین بهکارگیری سیستمهای آبیاری تحت فشار نظیر قطرهای و بارانی میتواند بهطور قابلتوجهی میزان مصرف آب در کشاورزی را کاهش دهد، ترویج فرهنگ مصرف بهینه آب و آموزش شهروندان درباره اهمیت حفظ منابع آبی یکی از گامهای اساسی برای کاهش هدررفت آب است.
انتهای پیام