وی با بیان اینکه کار این مجمع دیپلماسی اقتصادی است، گفت: ما به دنبال رایزنی با ارکان حاکمیت بوده و هستیم تا پیشرانهای اقتصادی هرچه بیشتر رشد یافته و منجر به تولید ثروت بیشتر برای کشور شوند.
دبیرکل مجمع کارآفرینان ایران در ادامه تصریحکرد: اگر برجام شکل بگیرد یا خیر، در هر دو حال اینکه منابع ارزی کشور را صرف واردات کنیم خیانت و ظلم به همه نسلها است.
دبیرکل مجمع کارآفرینان ایران تاکید کرد: بهطور قطع فروش این منابع بهویژه برجهایی که برخی بانکها در مناطقی همچون الهیه، زعفرانیه و غیره در تهران دارند، مشکلات تولیدی کشور را رفع خواهد کرد.
وی تاکید کرد: منابع ارزی باید صرف واردات ماشینآلات یا مواد اولیهای که در کشور از آنها برخوردار نیستیم، شود.
وی، ارائه «وام سندیکایی» به معنای وامی که یک بانک داده و چند بانک در سود و همچنین ریسک آن سهیم میشوند را یکی از راهکارها برای کاهش مشکلات تامین تسهیلات مورد نیاز پیشرانها عنوان کرد.
وی مدعی شد: برخی آمارها حاکی از وجود یکمیلیون و ۷۴۰ هزار واحد خالی در کشور است که بیش از ۹۰۰ هزار واحد آنها متعلق به اشخاص حقوقی بهویژه بانکها ست.
غزنوی تاکید کرد: استراتژی مجمع کارآفرینان ایران ضد انحصار است و برای هر صنعتی نیز پنج پیشران انتخاب کرده تا به مساله تولید انبوه ضربهای وارد نشود.
وی بیانداشت: موضوع پیشرانها تاکنون کمتر در محافل اقتصادی و کلان کشور مطرح شده، اما امروز حاکمیت احساس نیاز کرده و همراه بوده است.
غزنوی یادآور شد: مطابق آمارها، ۳۰ درصد کل صادرات کشور را صادرات کالاهای خام و نیمهخام تشکیل میدهد که حدود ۷.۳ میلیارد دلار است.
وی گفت: باید در استراتژیهای صنعتیمان تجدیدنظر کرده و زمینههای فرهنگی و اجتماعی آن را نیز فراهم کنیم.
وی همچنین به وجود تعداد بسیار زیاد برجها و خانههای خالی متعلق به بانکها در کشور اشاره کرد که سالهاست خالی از سکنه هستند و استفادهای نمیشوند و هرچند قانون برای مقابله با این رویکرد بانکها وجود دارد، اما تاکنون اقدامی علیه آنها انجام نشده است.
دبیرکل مجمع کارآفرینان ایران با تقسیم بانکهای کشور به دو دسته، افزود: دسته نخست بانکهایی هستند که زیان انباشته دارند، اما با وجود این به راحتی در حال کار کردن هستند و حتی سود بیشتری برای جذب سپردههای بیشتر مردم در نظر میگیرند.
وی گفت: در این راستا نیاز است تا شرکتهای بخش خصوصی دارای پتانسیل و مزیتدار که توانایی مدیریت صنعتی را دارند انتخاب و حمایت شوند، زیرا در موضوع خطیری نظیر تحریمها نیز شرکتهای بزرگ قادر به کنترل مشکلات هستند نه شرکتهای کوچک.
غزنوی ادامهداد: برنامه پنج ساله صنعتی در کشور وجود ندارد و حتی برنامه پنجساله برای انتخاب صنایع مزیتدار نداریم؛ امروز در تدوین برنامه هفتم توسعه باید این مسائل را در نظر داشته باشیم.
وی ادامهداد: حمایتهای ویژه در موضوع بهره بانکی و مالیات، جلوگیری از واردات کالاهای مشابه داخلی، کاهش تعرفه مواد اولیه مورد نیاز، جلوگیری از سرمایهگذاری مستقیم خارجی در صنایع پیشران و جلوگیری از بروز رقابت مخرب داخلی با محدودسازی صدور مجوزها، تنها بخشی از حمایت دولتهای کشورهای یاد شده از شرکتهای بزرگ و پیشران صنعتی است.
استراتژی ضدانحصاری مجمع کارآفرینان
وی در خاتمه بیانداشت: باید برای هر صنعت پیشران در کشور یک تصمیم خاص گرفته شود.